جراحت روانی كودكان خیابانی
21 درصد کودکان کار مورد توهین قرارمی گیرند
به گزارش تاکسی مدرن درحالی هر ساله ˮروز جهانی مبارزه با کار کودکˮ 12 ژوئن در راستای افزایش آگاهی در مورد به کار گرفتن غیرقانونی کودکان و روش های مقابله با کار کودک گرامی داشته می شود که گزارش سازمان بین المللی کار و یونیسف در سال قبل حکایت از وجود 160 میلیون کودک کار در سرتاسر جهان داشته است.
به گزارش تاکسی مدرن به نقل از ایسنا، این در حالیست که بر طبق آمارهای سال ۱۳۹۹، حدود ۷۰ هزار کودک کار و خیابان در کشور وجود دارد که به دلایلی همچون امرار معاش، نیاز خانواده به کار کودک، عدم دسترسی به آموزش و... ساعاتی از شبانه روز را در خیابان می گذرانند.
مروئه وامقی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان به ایسنا، می گوید: بر طبق مطالعات انجام شده در این عرصه بخش قابل توجهی از کودکان خیابانی تحت تاثیر یکی از انواع آزارهای خیابانی همچون خشونت های کلامی و خشونت های جسمی که گاهی ممکنست از طرف مردم اتفاق بیفتد را تجربه می کنند.
وی ادامه می دهد: این کودکان از طرف ماموران ساماندهی کودکان خیابانی نیز خشونت هایی را تجربه می کنند؛ کودکانی که دستفروشی می کنند در معرض دید ماموران بوده و خشونت های جسمی و روانی در قالب جمع کردن وسایلشان، پس ندادن وسایل آنها و... از طرف برخی ماموران تجربه می شود. بخش دیگری از خشونت ها نیز مربوط به حضور در خیابان است. بطور مثال این کودکان در هوای بسیار گرم یا سرد و در شرایطی که افراد در خودرو های خود بخاری یا کولر روشن کرده اند، ساعتها سر چهارراه ها مشغول به کار هستند و این مساله بسیار مهم می باشد. تعدادی از کودکان کار خیابانی نیز به سبب حضور در خیابان تصادف کرده و لطمه می بینند.
۳ درصد این کودکان جایی برای «خواب» ندارند
حدود ۱۴ درصد تجربه تصادف با خودرو دارند
وامقی با اشاره به میزان خشونت های جنسی وارد شده به کودکان کار خیابانی اظهار می کند: در مورد خشونت های جنسی نیز می توان حدس زد که وجود دارد، هرچند که در مطالعه انجام شده آمار آن چندان بالا نبوده و خشونت های جنسی در مقایسه با خشونت کلامی کمتر گزارش شده است؛ اما در بخش کیفی مطالعه، کودکان کار و حتی پسران مورد آزار جنسی قرار گرفته اند.
این پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان با اشاره به پژوهش انجام شده در سال ۱۳۹۶ در زمینه خشونت های وارده بر کودکان کار و خیابان با جامعه آماری ۸۵۰ کودک خیابانی در ۶ استان کشور، یادآور می شود: بر طبق مطالعات انجام شده ۱۳.۸ درصد از کودکان خیابانی تجربه تصادف با ماشین را داشته اند. ۲۲.۷ درصد با سرما یا گرمای شدید روبه رو بوده، ۲۰.۷ درصد گرسنگی را تجربه کرده و ۳ درصد هم جایی برای خواب نداشته اند.
۲۱ درصد کودکان کار و خیابان از طرف برخی مردم مورد «توهین و کتک» قرار گرفته اند بگفته وی و برمبنای مطالعات صورت گرفته، ۲۱ درصد از کودکان خیابانی از طرف برخی مردم و ۱۵.۴ درصد از طرف ماموران مورد توهین و کتک قرار گرفته اند، ۱.۶ درصد از آنها مورد آزار جنسی قرار گرفته و ۳۴ درصد از آنها هیچ یک از انواع آزار را تجربه نکرده اند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی با تاکید بر این که بطور کلی کودکان کار و خیابان بیشتر مورد خشونت های کلامی قرار می گیرند، اظهار می کند: در جمعیت عادی کودکان نیز خشونت روانی در صدر خشونت ها قرار دارد و پس از آن خشونت جسمی و جنسی است.
«فرار» کودکان خیابانی از خانه بدلیل پرمشکل بودن خانواده این پژوهشگر حوزه کودکان کار و خیابان با اشاره به این که قسمتی از کودکان خیابانی دارای خانواده های لطمه دیده و پرمشکلی هستند، می گوید: یکی از مسائلی که موجب می شود این کودکان به سطح خیابان بیایند خشونت های داخل خانه است که آنها به جهت اینکه خشونت های خانه را کمتر تحمل کنند به خیابان می آیند اما متاسفانه در خیابان هم امنیتی وجود ندارد و خشونت را به شکل چندجانبه تجربه می کنند.
کودکان کار «باند»ی کار می کنند؟ وامقی در پاسخ به این پرسش که منشاء خشونتی که از سمت جامعه مقابل کودکان کار و خیابان وارد می شود، چیست؟ می گوید: به نظر قسمتی از خشونت ها مربوط به تفکری که درباره علت حضور این کودکان در خیابان وجود دارد، است؛ به عبارتی دیگر به این پرسش که چرا این کودکان در خیابان هستند به خوبی پرداخته نشده است. مردم نمی دانند این کودکان چرا در خیابان هستند و تصور جامعه بیشتر نوعی "انحراف" است. آنچه تبلیغ می شود این است که «این کودکان قسمتی از گروه هایی هستند که مورد استثمار قرار گرفته اند یا قسمتی از گروه هایی هستند که پول زیادی جمع می کنند، درحالیکه مشکلی ندارند». یا گفتگوها این را نشان میدهد که «این کودکان باند هستند»؛ واقعیت این است که این تفکر (باند) حداقل برای کودکان دستفروش خیلی کم است و اگر هم به شکل گروهی کار کنند بطور معمول گروههای آنها خانوادگی یا بصورت همسایگی است.
کودکان کار و خیابان کاسب حرفه ای نیستند
با ایجاد اشتغال، والدین این کودکان را توانمند کنید این عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی بیشترین علت کار کودکان را اغلب ناشی از فقر، عدم دسترسی به آموزش و تعدد فرزندان عنوان می کند و می گوید: این کودکان کاسب حرفه ای نیستند و به اندازه سن شان برخورد می کنند. نباید واکنش یک فرد بزرگسال را از این کودکان داشت. از طرف دیگر برخی افراد تصور می کنند اگر از کودکان دستفروش خرید نکنند، کار آنها کم خواهد شد. ممکنست این سوال مطرح شود که باید با کودکان کار و خیابانی چگونه برخورد شود؟ واقعیت این است که برای انجام دادن کار اصولی در امتداد کاهش کار کودکان، مطمئنا خرید نکردن راه اصلی نیست، بلکه باید دستگاهها و ارگان ها والدین آنها را توانمند و برای آنها اشتغال ایجاد کنند.
با این کودکان چگونه برخورد کنیم؟ وامقی درباب نحوه برخورد صحیح جامعه با کودکان خیابانی نیز اینطور توضیح می دهد: مردم کودکان کار را درک کنند چونکه آنها کودک هستند. ممکنست این کودکان برای فروش اجناس خود مصر باشد و در این زمان افراد باید در مقابل آنها صبور باشند. اگر دوست دارند، از آنها خرید کنند، اما اگر تمایلی به خرید از آنها ندارند صبور بوده و با آنها برخورد انسانی داشته باشند. با اهمیت ترین موضوع این است که افراد در برخورد با این کودکان کاری نکنند که آنها لطمه بیشتری ببینند و احساس کنند که همه افراد با آنها خشونت و بدرفتاری می کنند، چونکه خشونت، خشونت می آورد.
یک روانشناس:
بقای خانواده به قیمت ورود کودکان به بازار کار
الهه خوشنویس، روانشناس و فعال حقوق کودک نیز با اشاره به نبود آمارهای قابل استناد از تعداد کودکان کار در کشور و با اعلان اینکه گرچه با وجود سازمان های گوناگون متولیِ موضوع کودکانِ کار، هیچ آمار رسمی قابل استنادی از تعداد کودکان کار اعلام نمی گردد، به ایسنا اظهار داشت: این که در دوران پاندمی کرونا و تورم، بحران اقتصادی و مشکلات معیشتی ناشی از آن، تعداد کودکان کار بطور قابل توجهی بالا رفته و در حقیقت کودکان بعنوان یکی از ضعیف ترین حلقه های اجتماعی از قربانیان اصلی این وضعیت بوده اند، موضوعی غیرقابل انکار است، چونکه وقتی خانواده گرفتار بی کاری، فقر و درماندگی شود به ناچار برای بقاء خود، فرزندش را وارد بازار کار می کند.
کودکان کار را "سوال پیچ" نکنید
در قبال سماجت کودکان، توهین نکنیم
وی با اشاره به این که باید به کودکان کار مانند همه کودکان دیگر نگاه نماییم و متوجه تاثیر رفتارمان بر آینده آنها باشیم، درباب نحوه صحیح برخورد با کودکان کار و خیابان اظهار نمود: مردم باید آگاه باشند که این کودکان به ترحم نیاز ندارند؛ در برخورد با این کودکان در خیابان، پشت چراغ قرمز و... یا زمانی که برای فروش کالا، شستن شیشه اتومبیل و... مراجعه می کنند آنها را نادیده نگیریم، البته این رفتار به این معنا نیست که آنها را سوال پیچ نماییم که چند سالته؟ خونه ات کجاست؟ پدر و مادر داری؟ مدرسه میری؟ چرا توی این گرما یا سرما کار می کنی؟ چه کسی به کار مجبورت کرده است؟.
این فعال حقوق کودک با اشاره به این که نباید به کودکان کار بعنوان افرادی اضافی و بزهکار نگاه شود، اشاره کرد: زمانی که کودکان کار و خیابانی برای ارائه خدماتشان سماجت می کنند نباید به آنها توهین و پرخاش شود.
خوشنویس در پاسخ به این پرسش که با چه روش هایی می توان به کودکان کار و خیابانی کمک کرد؟، اظهار داشت: با افزایش جمعیت، با افزایش فقر و با گسترش جهانی شدن اقتصاد، استثمار، ظلم و تجاوز به کودکان بالا رفته است، اما بطور کلی ابعاد مختلف فقر (فقر اقتصادی، فقر اجتماعی و فقر فرهنگی) عوامل اصلی تشدیدکننده آن هستند.
این فعال حقوق کودک اظهار نمود: کار کودک یعنی آنچه که فعالین حقوق کودک همیشه برای مقابله با آن تاکید دارند چونکه سبب محروم شدن کودک از حضور در مدرسه و آموزش کودک در ابعاد مختلف ذهنی، روانی، اجتماعی و اخلاقی و لطمه به وی می شود، در نتیجه بمنظور پیشگیری و مقابله با این لطمه ها لازم است افراد اطلاعات خودرا در حوزه پیش گیری از کار کودک و نحوه برخورد با این کودکان بالا برند و تلاش کنند که آگاهی عمومی در این مورد نیز افزایش یابد. همین طور افراد می توانند برای ترویج حقوق کودکان و نیز مقابله با کار کودک در کارهای اجتماعی و سازمان های مردم نهاد همکاری کنند و در صورت امکان با حمایت مالی از پروژه های آنها دراین زمینه حمایت کنند.
وی همین طور از مردم خواست تا نسبت به کار کودک حساس بوده و در حوزه پیشگیری، مقابله و تدوین قوانین حمایتی از مسئولان مطالبه گری کنند.
منبع: taximodern.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب